تصفیه فاضلاب واقعی پتروشیمی در سیستم بیوراکتور غشایی همراه با اصلاح رفتار گرفتگی غشا با کربن فعال گرانوله

در این پژوهش بیوراکتور غشایی غوطهور برای تصفیه فاضلاب مجتمع پتروشیمی بررسی شد. لجن اولیه در این پژوهش از لجن برگشتی سیستم تصفیه فاضلاب مجتمع پتروشیمی تهیه شد. غشای استفاده شد در این پژوهش، مسطح و از جنس پلی وینیلیدین فلوراید بود. سایز حفره‌ها، تخلخل و میزان سطح برای غشا به ترتیب، 1 میکرون، %73 و 0/004 مترمربع بود. در این مطالعه، توزیع اندازه ذرات EPS ،SMP برای لجن اندازه‌گیری شد. همچنین برای تعیین مشخصات کیک از تست FTIR نیز استفاده شد. میزان فشار بحرانی برای غشای مذکور نیز اندازهگیری شد که مقدار آن kPa 0/2 0/2 بدست آمد. این پژوهش در دو مرحله جداگانه انجام گرفت. در مرحله اول، پایلوت برای 35 روز به صورت پیوسته عمل کرد. نتایج به دست آمده نشان داد که با وجود گرفتگی غشا، شار خروجی غشا از بازده مطلوبی برخوردار بود و بعد از هر دوره 7 روزه، بازیابی شار خروجی بیشتر از 90 درصد را نشان داد. در این مطالعه حذف COD بیشتر از 85 درصد، در شرایط HRT و MLSS به ترتیب، 3000± 300 میلیگرم بر لیتر و 14-16 ساعت حاصل شد. علاوه بر آن TSS و کدورت در خروجی به ترتیب، کمتر از NTU 12 و mg/L 1 حاصل شد. در مرحله دوم از کربن فعال برای کاهش گرفتگی غشا استفاده شد. در راکتور حاوی کربن فعال، میزان افت شار، 22 درصد کمتر صورت گرفت که از جمله دلایل آن میتوان به افزایش اندازه لخته‌ها، کاهش SMP در لجن و کاهش مقاومت حفره های غشا اشاره کرد.

نتیجه مطالعات اخیر نشان میدهد، جهان طی دو دهه آینده با بحران شدید کمبود آب مواجه خواهد شد. به عقیده کارشناسان این بحران درنتیجه آلودگی آبهای سطحی و منابع زیرزمینی، عدم مشارکت کشورهای جهان در مصرف بهینه آب، سوء مدیریت در ذخیره نزولات آسمانی و بهرهبرداری بیش از اندازه و غیراصولی از منابع آب ایجاد خواهد شد.