ارزیابی تحمل به شوری برخی گونه های رایج در جنگل کاری و ایجاد منظر

آلودگی هوا و خستگی ناشی از شهرنشینی به عنوان دو معضل مهم برای ساکنین شهرهای بزرگ و صنعتی مطرح است. با بهره‌گیری از توان گیاهان از طریق جنگل کاری در حاشیه شهرها یا ایجاد منظر و پوشش‌های سبز درون شهری، محدودیت‌های یادشده تا حدودی قابل رفع است. بسیاری از مناطق شهری به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک به دلایل متعددی دارای منابع آب و خاک شور بوده و توسعه پوشش گیاهی با معضل بسیار جدی مواجه است، ضمن اینکه به دلیل رشد جمعیت، منابع آبی قابل شرب برای آبیاری، بسیار محدود شده است. در این راستا انتخاب گونه‌های گیاهی که توان تحمل شرایط شور را داشته باشند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و م یتواند به پایداری پوشش‌های سبز ایجاد شده کمک کند. در این مقاله ضمن مرور مطالعات انجام شده پیرامون موضوع شوری و ایجاد منظر، تعدادی از گونه‌های مهم مورد استفاده در پوشش‌های سبز در مناطق خشک و نیمه خشک شامل گیاهان پهن‌برگ همیشه سبز و خزان دار، سوزنی برگ‌ها، گیاهان پوششی، پیچ‌ها و نخل‌ها، معرفی و میزان تحمل به شوری آنها براساس شاخص‌های ذکر شده در منابع، ارائه می‌شود. گیاهان معرفی شده در پنج گروه حساس (کمتر از 3 دسی‌زیمنس بر متر)، نیمه‌حساس ( 3 تا 6 دسی‌زیمنس بر متر(، نیم همقاوم ) 6 تا 8 دس یزیمنس بر متر(، مقاوم ) 10 - 8 دس یزیمنس بر متر( و بسیار مقاوم )بیشتر از 10 دس یزیمنس بر متر( تقسیم شد هاند. مقادیر ذکر شده شوری، مربوط به شوری عصاره اشباع خاک اطراف ریشه است.