بررسی اثر سیستم آبیاری زیرسطحی، بارانی و پلیمرهای سوپر جاذب بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه چمن

آبیاری چمن از عوامل اصلی مصرف آب در مناطق شهری است؛ بنابراین به کارگیری سامانه های آبیاری می تواند یکی از راهکارهای کاهش مصرف آب در آبیاری چمن باشد. تحقیق حاضر باهدف بررسی اثر سیستم آبیاری زیرسطحی، بارانی و پلیمرهای سوپر جاذب بر ویژگی های کمی و کیفی چمن در قالب طرح کرت های دو بار خردشده با سه تکرار در دانشکده کشاورزی تربیت مدرس تهران سال 1393 انجام شد. فاکتور اصلی شامل روش های آبیاری (آبیاری بارانی، زیرسطحی و تلفیقی) و فاکتور فرعی و فرعی فرعی به ترتیب کاربرد دو نوع سوپر جاذب (سوپر جاذب آکریل آمید و سوپر جاذب - A200)و مرحله برداشت (خرداد و شهریورماه) بوده است. در طول آزمایش حجم آب مصرفی، وزن تر و خشک شاخساره، ارتفاع شاخساره، طول ریشه و رنگ و تراکم اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تیمار آبیاری زیرسطحی بدون کاربرد سوپر جاذب با 4243 مترمکعب در هکتار و تیمار آبیاری زیرسطحی با کاربرد سوپر جاذب A200 با 3530 مترمکعب در هکتار نسبت به شاهد با 7158 مترمکعب در هکتار، به ترتیب کمترین حجم آب مصرفی را داشته اند. حجم آب مصرفی در آبیاری تلفیقی بدون کاربرد پلیمر جاذب 6 / 4972 مترمکعب بوده که نسبت به شاهد 31 درصد کاهش یافت. همچنین وزن خشک و طول ریشه در بین تیمارها در سطح 5 درصد معنی دار بود به طوری که وزن خشک در سه روش آبیاری زیرسطحی، تلفیقی و بارانی به ترتیب 04 / 0 ، 028 / 0 و 026 / 0 گرم و طول ریشه به ترتیب 23 ، 22 و 20 سانتی متر بوده است. کاربرد سوپر جاذب ها نیز تأثیر معنی دار در سطح 5 درصد برافزایش طول ریشه داشت. طول ریشه در روش بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب، سوپر جاذب A200 و آکریل آمید به ترتیب 8 / 19 ، 7 / 23 و 5 / 23 سانتی متر بوده است. اما تفاوت شاخص های وزن تر، ارتفاع شاخساره و تراکم و رنگ در بین تیمارها معنی دار نبوده است. در این بین تیمار آبیاری زیرسطحی با کاربرد پلیمر سوپر جاذب A200 به عنوان بهترین تیمار با 51 درصد کاهش حجم آب مصرفی نسبت به شاهد بوده است. بنابراین پیشنهاد می شود صرف نظر از کاهش حجم آب مصرفی، با انجام تحقیقات بیشتر سیستم آبیاری زیرسطحی به روش کپسول های رسی متخلخل به عنوان یک روش کاربردی در آبیاری چمن استفاده شود.

درجه حرارت بالا، بارش سالیانه کم و توزیع ناهمگون بارندگی در بسیاری از نقاط جهان ازجمله ایران، رشد و کیفیت چمن را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین در چنین مناطقی، برای حفظ کیفیت چمن، آبیاری مکرر و فراوان انجام می شود (Serena et al., 2014). کشت چمن در فضای شهری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به دلیل اثرات مثبت زیست محیطی جز جدایی ناپذیر زندگی شهری شده است. اما بررسی مطالعات بیان گر آن است که آبیاری چمن در بسیاری از مناطق مسکونی، تجاری و صنعتی به عنوان یک عامل اصلی مصرف کننده آب شهری به ویژه در ماه های تابستان است ( Leinauer et al, 2010).