کنترل سیل و تامین آب مورد نیاز جهت آبیاری فضای سبز با استفاده از طرح مدیریت استحصال رواناب های شهری
توسعه شهرنشینی و افزایش سطوح نفوذناپذیر در بسیاری از موارد، منجر به افزایش حجم رواناب و ایجاد سیل در نوواحی پایین دست شده است. یکی از روش های مفید در کاهش خطرات سیل در مناطق شهری، استحصال رواناب های شهری و اسوتفاده از آن در مصارف غیر شرب می باشد. با توجه به توسعه شهرسازی در منطقه 22 تهران و افزایش خطر سیل، و همچنین ضرورت توسوعه فاوای سبز در این منطقه سعی گردیده، تا استحصال رواناب شهری به منظور تامین بخشی از آب مورد نیاز فاای سبز این منطقه صورت گیورد. این مطالعه با هدف برآورد نیاز آبی فاای سبز منطقه 22 در طول یکسال و برآورد حجم رواناب سالیانه منطقه و سپس اسوتفاده بهینوه از رواناب قابل استحصال جهت آبیاری فاای سبز می باشد.
با افزایش رشد جمعیت و شکل گیری سطوح نفوذناپذیر شهری از قبیل آسفالت، پارکینگ، ساختمان ها و غیره سورعت روانواب جاری شده در این مناطق افزایش یافته و در مواردی منجر به افزایش دبی اوج سیل می‌شود. به طوریکه آب‌های ناشی از رواناب شهری می توانود در مسیر خود ایجاد سیل نموده و گواهی مشکلات جدی را به بار آورد. این مسئله در موارد زیادی منجر به کاهش کیفیت آب و تغییور شوکل اساسوی در سویکل هیدرولوژی منطقه گشته است به طوریکه یکی از بزرگترین مشکلات که در بسیاری از منابع نیز به آن اشاره شوده مخلوط شدن رواناب با آلودگی های سطح خیابان ها می باشد.